મારા વિશે

પોતા વિષે કાઇ કહેવુ...થોડુ અજીબ તો લાગે જ છે..પણ બહુ થોડા લોકો મને જાણે છે, તેથી આ રિતે પુરા વિશ્વ સમક્ષ પોતા માટે કઇ કહેતા આનન્દ પણ તેટલો જ થાય છે. મારા દાદીમાથી વાર્તાઓ સામ્ભળતા-સામ્ભળતા નાનપણથી જ કલ્પનાઓ કરતા અને તેમા વિહરતા શીખી છુ. આજે પણ મને મારી કાલ્પનિક દુનિયા જ વધારે ગમે છે. જેનો સીધો સમ્બન્ધ મારી આન્તરીક પરિસ્થિતિ સાથે છે. જેમ દરેક વાર્તાનો અન્ત સુખદ હોય છે,તેવી જ રિતે મારા દરેક રસ્તા સુખ તરફ જ જાય છે. આમ હુ ખુબ જ હકારાત્મક વલણ ધરાવુ છુ. ક્યારેક નાની-નાની વાર્તા લખી લઉ છુ, તો ક્યારેક એકાદબે પન્ક્તિ કાવ્યની.. એકાદ વાર તો મારી ટુન્કી વાર્તા સ્પર્ધામા પણ મોક્લાવી છે..જોકે તેનુ મને કોઇ પરિણામ કે પારિતોષિક નથી મળ્યુ,પરન્તુ મારા આત્મવિશ્વાસમા જરુર વધારો થયો છે.. મારા દેશ અને મારા પ્રદેશ પ્રત્યે જરા વધારે પડતી લાગણી ધરાવુ છુ.તેના વિશે કૈ પણ નિષેધક સામ્ભળી નથી શક્તી.મારી ભાષાથી પણ તેટલોજ લગાવ છે.. અસત્ય બોલી નથી શકતી અને સામ્ભળી પણ નથી શકતી. મને ઝરમર વરસાદમા પલળવુ ગમે છે..રાતના અન્ધકારમા તારા જોવા ગમે છે.. "દરીયા કિનારે,વહેલી સવારે મારા પ્રિય લેખકનુ પુસ્તક અને સાથે મારુ પ્રિય સન્ગીત" આ મારી પહેલી અને અન્તિમ પસન્દગી છે..અને એજ મારા સુખની ચરમસીમા છે. જેટલુ મારી પાસે છે તેનાથી વધારેની મારી કોઇ ઇચ્છા કે અપેક્ષા નથી.

26 ઑગસ્ટ, 2010

એ ક્ષણ

તારું-મારું મળવું અને નૈન મળ્યાની ક્ષણ,
મળતાની સાથે જ શરમાતા શરમાતા 
નૈન ઢળ્યાની ક્ષણ..


પ્રથમ નજરે વાતો પ્રણયની થઇ આંખો આંખોમાં,
પસંદગી એક જ મંઝિલની થઇ વાતો વાતોમાં,
થયો પ્રેમ ઘભરાતા ઘભરાતા..
હ્રુદય ખોયાની ક્ષણ..

જોઉ તને, બસ જોતીજ રહુ..સમય ના ખરે,
નિરખે મને, માણું તને..સમય ના ખરે,
કરું એક નજર લપાતાં છુપાતા...
સાંજ ઢળ્યાની ક્ષણ..

દરિયાની ભીની સુગંધી રેતીમાં બેઠાં પાસે..સાથે,
આપી નિશાની પ્રથમ પ્રેમની એક મેકને હાથે,
રહી ગઇ બસ લજાતા લજાતા...
સ્પર્શ કર્યાની ક્ષણ..



23 ઑગસ્ટ, 2010

પાંપણ

આવે જો તુ ખળભળી જાય પાંપણ,
નાચે ખુશીથી ગમ ગળી જાય પાંપણ.

કે આપણી ક્ષણભર મળી જાય પાંપણ,
પછી મારી ઢળી જાય પાંપણ.

આજે ભલે નાદાન સમજો તમે પણ,
હરેક અશ્રુને ગળી જાય પાંપણ.

એ ક્યા વિરહનુ દ્રષ્ય જોઇ શકે છે,
તુ જાય તો અકળાઇ જાય પાંપણ.

જો બેવફાઇની અસર તેં કરી જે,
તુજ દ્વાર લગી આવી વળી જાય પાંપણ.

19 ઑગસ્ટ, 2010

સમ્બન્ધ

પ્યારા મિત્રો,આગળ કહ્યુ તેમ બહુ નાની ઉમરથી લખવાનુ શરુ કર્યુ હતુ.

આજે મારી રચના રજૂ કરુ છુ..શબ્દો થોડા બાલિશ લાગે તો માફ કરજો,
અને હા..તમારા પ્રતિભાવો જરુર આપજો.




જ્યા સ્વાર્થની ભાવના નથી, નથી આવેષની રેખાઓ,
તે જ સમ્બન્ધ છે.

નફરતનો જ્યા નિષેધ છે, છે ચાહત તણા ડુન્ગરાઓ,
જ્યા લાગણીના સેતુનો પ્રબન્ધ છે..તે જ સમ્બન્ધ છે.

ચાન્દનીની જ્યા શિતળ કિરણો છે, છે સુરજ તણી ઉષ્માઓ,
જ્યા પ્રેમનો પ્રકાશ અકબન્ધ છે...તે જ સમ્બન્ધ છે.

દ્રુષ્ટિનો જ્યા પ્રણય છે, છે આખો તણા સપનાઓ,
જ્યા માગણીઓ નજરબન્ધ છે....તે જ સમ્બન્ધ છે.
 પ્રિય મિત્રો,

બહુ નાની ઉમરથી ડાયરી લખવાની આદત પડેલી છે. અત્યાર સુધી ઘણુ લખ્યુ છે..પરન્તુ
તે બધુ મારા પૂરતુ સિમિત હતુ. બહુ ઇચ્છા થતી કે મારા વિચારો મારા મિત્રો સાથે વહેચુ.
આટલા વર્ષે નેટના માધ્યમ દ્વારા આ ઇચ્છા પુરી થતી જણાય છે.

"આભિસારીકા" આ નામ સાથે મે મારા શાળા સમયથી જ એક ખેચાણ આનુભવ્યુ છે. જે
એક સન્સક્રુત શબ્દ છે. તેનો અર્થ "પોતાના પ્રિયતમને મળવા જવાને, સાજ-શ્રિન્ગારથી
સજેલી, આતુર યૌવના" તેવો થાય છે.

એક સ્ત્રી છુ, એટલે શ્રિન્ગાર રસ પ્રિય હોય તે સ્વભાવિક છે. ખરુ ને?

તો બસ, આવો જોડાઇ જાઓ મારી સાથે, મારી આ સ્નેહ, સ્મિત અને શ્રિન્ગારથી ભરેલી
દુનીયામા.

તમારો હુફાળો સાથ અને સહકાર મને નવુ જોમ અને આત્મસન્તોશ આપશે. તમારા દરેક
ગદ્ય-પદ્ય વિચારો,તમારી ટિપ્પ્ણીઓ અહિ વીના સન્કોચે રજૂ કરો અને એક સુન્દર સફરની
શરુવાત કરો. આમેય મિત્રોના સાથ વિના તો દરેક સફર અધુરી જ છે.

મારી દુનીયામા તમારુ હાર્દિક સ્વાગત છે.