મારા વિશે

પોતા વિષે કાઇ કહેવુ...થોડુ અજીબ તો લાગે જ છે..પણ બહુ થોડા લોકો મને જાણે છે, તેથી આ રિતે પુરા વિશ્વ સમક્ષ પોતા માટે કઇ કહેતા આનન્દ પણ તેટલો જ થાય છે. મારા દાદીમાથી વાર્તાઓ સામ્ભળતા-સામ્ભળતા નાનપણથી જ કલ્પનાઓ કરતા અને તેમા વિહરતા શીખી છુ. આજે પણ મને મારી કાલ્પનિક દુનિયા જ વધારે ગમે છે. જેનો સીધો સમ્બન્ધ મારી આન્તરીક પરિસ્થિતિ સાથે છે. જેમ દરેક વાર્તાનો અન્ત સુખદ હોય છે,તેવી જ રિતે મારા દરેક રસ્તા સુખ તરફ જ જાય છે. આમ હુ ખુબ જ હકારાત્મક વલણ ધરાવુ છુ. ક્યારેક નાની-નાની વાર્તા લખી લઉ છુ, તો ક્યારેક એકાદબે પન્ક્તિ કાવ્યની.. એકાદ વાર તો મારી ટુન્કી વાર્તા સ્પર્ધામા પણ મોક્લાવી છે..જોકે તેનુ મને કોઇ પરિણામ કે પારિતોષિક નથી મળ્યુ,પરન્તુ મારા આત્મવિશ્વાસમા જરુર વધારો થયો છે.. મારા દેશ અને મારા પ્રદેશ પ્રત્યે જરા વધારે પડતી લાગણી ધરાવુ છુ.તેના વિશે કૈ પણ નિષેધક સામ્ભળી નથી શક્તી.મારી ભાષાથી પણ તેટલોજ લગાવ છે.. અસત્ય બોલી નથી શકતી અને સામ્ભળી પણ નથી શકતી. મને ઝરમર વરસાદમા પલળવુ ગમે છે..રાતના અન્ધકારમા તારા જોવા ગમે છે.. "દરીયા કિનારે,વહેલી સવારે મારા પ્રિય લેખકનુ પુસ્તક અને સાથે મારુ પ્રિય સન્ગીત" આ મારી પહેલી અને અન્તિમ પસન્દગી છે..અને એજ મારા સુખની ચરમસીમા છે. જેટલુ મારી પાસે છે તેનાથી વધારેની મારી કોઇ ઇચ્છા કે અપેક્ષા નથી.

6 સપ્ટે, 2010

તું આવી શકે..મારા સુધી..

એક છેડેથી બીજા છેડા સુધી
પહોંચવા માટે એક રસ્તો હોય છે...
મારે બીજું કાંઇ નહીં માત્ર તારો રસ્તો બનવું છે..
લીલો-લીલો, હરિયાળો રસ્તો...
જ્યાથી તું આવી શકે..મારા સુધી..હું તારા સુધી.

જો તું ભૂલો પડે તારા રસ્તેથી..તો ઉભો રહી જજે તે જ સ્થાને..
રસ્તો તને લઇ જશે તારા ગંન્તવ્ય સુધી.
ચાલતા ચાલતા થાકી જવાય તારાથી..ઇચ્છા થાય આરામની..
સુઇ જજે નિરાંતે આકાશ ઓઢીને...
હું તારું કવચ બનીને તને સંભાળીશ..

વહેલી સવારે ઉઠ્તાં વેંત નજર કરજે..તારા રસ્તા ઉપર..
ફરકતા ઘાંસની ટોંચ પર,ઝાંકળ બનીને..
મલકાતી જોતી હોઇશ હું તને..

હું સૂરજ હોઇશ..હું પ્રકાશ હોઇશ..
હું તારા સુધી પહોંચવાનો રસ્તો હોઇશ..

તારે એ રસ્તા પર ચાલવું જ પડશે...
એ રસ્તો વ્રુક્ષોથી ઘેરાયેલો..પંખીઓનાં કલરવમાં ખોવાયેલો...
લીલાં-પીળાં સ્વપ્નોમાં આટવાયેલો..
તને લઇ જશે ક્યાંક ને ક્યાંક..જ્યાં તું જવા ચાહતો હોય..
હવે તે રસ્તા પર ચાલ્યા સિવાય છૂટકો જ નથી તારે...
તું યુગોથી ચાલ્યો છે...તે રસ્તેથી
જે રસ્તો પ્રેમનો છે...

ઉષ્મા

2 ટિપ્પણીઓ:

  1. Hi Di,
    Your this poem is full of Caring,
    કોઈ ને પ્રેમ કરતા હોઈએ ત્યારે કેવું મન થાય?કે એને કોઈ જાત ની તકલીફ નાં પડે,બસ આપણે એનો રસ્તો બની જઈએ,ખુબ સુંદર લખ્યું છે ...
    "મારે બીજું કાંઇ નહીં માત્ર તારો રસ્તો બનવું છે.."

    જવાબ આપોકાઢી નાખો